tanımı yaptığımıza göre, insan sinirlendiği öfkelendiği durumlarda şiddet gösteremediğinden bunu diliyle ifade etme ihtiyacı duyuyor. ses tonu değişiyor, tükürükleri saçılıyor etrafa, bir nevi ağızdaki tüm kaslar çalışıyor böyle anlarda ama öyle bir durum var ki küfürlerin hepsi cinsiyetçi. özellikle dildeki erkek egemen yozlaşmayla yakından tanışıksanız, bu küfürler sizi rahatsız ediyor. ezberlenmiş küfürleri savurmak istiyorsunuz ama bir kadın olarak bakıyorsunuz, karşınızdaki adam dışında "herkese" küfretmişsiniz. anasına, kardeşine, teyzesine.
pezevenk desen, kadın satan anlamında, adam gocunmuyor.
piç desen, yine anneye gitti küfür.
adama seni sikerim desen, hiç gocunmuyor, ya "neyle?" diye soracak(evet küfrün birinci anlamına bakıyor, he ben sana o kadar sinirlendim ki seninle sevişmek istiyorum gibi algılıyor)
ya da, "tamam" diyerek pişkin pişkin sırıtıyor. daha da nefret ediyorsunuz, öfkeleniyorsunuz ama nafile.
demem o ki. kadınlar için sıkıntılı bir durum. öfkenin sözsel ifadesine ihtiyaç duyuyorsunuz ama edemiyorsunuz.
