Harika bir hayatta kalma hikayesi. Tom Hanks bunda payı en fazla olan isim. Kesinlikle oynadığını düşünmüyorum, adeta filmi yaşamış. Zaten kendisinden boş işler çıktığını hiç göremedi ya.. Konu olarak iyi ancak kurgu bakımından iyinin de üzerindeydi. En güzel uçak düşüş sahnelerinden birini barındırıyor içerisinde. Çünkü insana uçaktaymış hissi aşılanmış. O sahneleri özellikle beğendim ve ilgimi çekti doğrusu. Senaryonun geneli tek kişiyle geçiyor ama konu sığ kalmamış. insanın yalnızlık psikolojisini de ele alarak iyi bir yapım olmuş.
Ada hayatı en yalın diliyle ve sadeliğiyle anlatılmış. Abartılmamış, nasıl olması gerekiyorsa öyle. Zaten Tom Hanks faktöründen bahsetmiştik. Yaptığı her hareket ve hayatta kalma çabası her insan için geçerli. Sıradanlığın üzerinde bir oyunculuk. Ada yaşamının verdiği ızdırap, arkasında bıraktığı kişilere özlem vs. her şeyiyle bir kişinin üzerine yoğunlaşan bir yapım. Bocalamamışlar, iyi kurgusu sayesinde.
Filmin sonuç kısmında her insanın haline şükretmesi gerektiği mesajı veriliyor. Karısı buzdolabını açtığında onun istediği sütten olmadığını belirtiyor. Chuck diyor ki; ''Önemli değil.'' Çünkü öyle şeylere alıştı ki artık ne yediği, ne çeşit yediği önemli değil onun için. Yesin de, önemli olan bu. Aslında hepimiz böyle bir adada kalmalıyız. Çünkü tam olarak şükretmeyi öyle öğrenebiliriz.
