kürtler anavatanı olmayan türkiye'de yaşıyor, özgürlük diyor, hak diyor, mağduruz diyor, (birkaç kesim hariç) yasadışı işlerle uğraşıyor, hırsızlık yapıyor, hak yiyiyor ve kendi dilini özgürce konuşuyor.
türkler kendi vatanlarında yaşıyorlar, özgürlük demiyorlar, işsizlik çekiyorlar, çünkü kürtler iş sahasında da türk halkını ve gençleri engelliyor, türkler hak istiyor ama haykırıp isyan etmiyor, mağdur olan asıl türkler ama memleket sevgisi olduğu için sineye çekiyor, yasadışı işlerle uğraşan türklerde var, lakin kürtlere oranla devede kulak kalıyor, hırsızlık yapanları da var, hak yiyenleri de var. amma ve lakin, kendi topraklarında, kendi insanları arasında kürtçe konuşan birine de saygı duymayı öğrenmiş, örselemiyor. türkler kürtlere, ev, iş ve imkan sunuyor ama (yine bir kısım hariç) o ekmek yediği eli kırmak için mücadele veren ve isyan eden gene kürtler. birgün iç savaş çıksa, en iyi dostum, en iyi elemanım dediğin insan olur sana ilk kurşun sıkan.
kimse kusura bakmasın, bu kendi düşüncelerim. biz ne memlekete ne de kendi insanımıza sahip çıkamıyoruz, "bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılık" içerisinde hayatımızı sürdürüyoruz. atalarımızdan hazır miras kalan bu memleketi gerçek anlamda sahiplenmiyoruz. birgün bu memlekette elimizden alınmaya kalktığında farkına varacağız ama umuyorum ki bunun için çok geç kalmış olmayalım.
