çoğunlukla sözlük yazarlarının bir zamanlar ilgi ile takip ettiği hikaye.
hikaye dediysem, kaba taslak bir hesap yaptığımızda, ortalama 400 ile 500 sayfa arasında tutacağını düşünüyorum. bu uzun hikayede yazar olan kişi, sevgilisi (sevdiği kişi) ile aralarında geçen yaklaşık 10 yıllık bir süreci anlatmış.
sözlükler genellikle, insanların yalnız olduğu, kendini ifade edebildiği (hatta kendini gerçek manada ifade edebildiği tek yerdir belki) ve en önemlisi yalnızlıklarını bir nebze olsun giderebildikleri yerdir. hayatlarında belki de sevilme veya sevme duygusunu yaşamamış insanlar çoktur buralarda.
bu yüzden o kadar ilgi gösterdiler ki bu hikayeye, o kişinin anlattıklarını kendileri yaşadılar deyim yerindeyse. kendilerini onun yerine koyup hayal ettiler sevgiyi. hayatlarında anlam veremedikleri sevgi duygusuna, onun hikayesi ile anlam verebildiler.
bu yüzden çok sevildi bu hikaye. bir nebze olsun içlerindeki boşluğu, hikayedeki sevgi objesi ile doldurdukları için.
kendilerini bu kadar onun yerine koyduktan sonra, aslında o kişi olmadıklarını irdeleyince de, ne kadar yalnız olduklarını anladılar.