gelipte sözlüğe girildiğinde tüm eğlenceli entrylere bakarken birden kendi durumunu hatırlamak ve böle bir entry olup olmadığına bakmaktır. öle derindirki her hareketinde hatta nefes alışında bile hissedersin acısını. bide ani gidişi vardır en kötüsüdür. bi akşam gider, gelmez ama sen hep beklersin. beklersin bi gün gelir diye. yavaş yavaş gelişen bir süreçtir yokluğuna alışmak. alışıtğını sandığın anda bile alışmamışsındır aslında. sabah olupta güneş doğdğunda içindeki derin boşlukla uyanmaktır. asla tam olmaz yaptıkların. en güzel en mutlu anında bile aklına gelir hatırlarsın. bunu görseydi keşke dersin, ne kadar mutlu olurdu. ailenin sorumluluğunu üstlenmektir babanın ölmesi. 11 yaşında olmanıza bakmazlar yıkıverirler üstünüze sorumluluğu. ama kimse hatırlamaz sizinde kaybınız olduğunu. böle böle sadece siz teselli eder olursunuz unutursunuz ağlamayı. yanlız kalıpta ağlamak istediğinizde bu sefer gözyaşları direnir size ağlayamazsınız acınız dahada artar. aynaya bakıp tanıyamamaktır kendini. her baba kız diyaloğunda kıskanmaktır karşındakini. babalar gününün acı gelmesidir. bi parçanızın eksilmesi ve asla dolmamasıdır...
