mithat can özer, can şengün, murat ejder ve arıkan sırakaya'dan kurulu pis'ton grubuna ait bu kadar az entry beni şaşırttı dersem yalan olmaz.
oysa birçok gruptan çok daha sağlam bir albüme imza atmışlar.
grup üyelerinin hepsi bir şekilde zaten yıllardır sektörün içindeki isimler bu nedenle grup üyeleri bölümünü es geçerek direkt albüm kritiğimi yazıyorum.
Şarkılar genelde sanki çok tanıdık 90 ların sağlam rock şarkıları gibi başlıyor, aralar yine çok tanıdık geliyor, ama bu kez başka bir türü; 80 lerin türk pop müzigi parçalarını anımsatıyor ve şarkı sonunda günümüz müziğine ulaşıyor. yani diyeceğim o ki aslında pis'ton yaklaşık 30 senelik bir müzik sentezini kendi müziğine yansıtmış. (albüme emeği geçen isimleri düşündüğümüzde bu sonuç çok da sürpriz değil aslında).
sözlerin çoğu bildiğim kadarı ile grubun solisti mithat can özer'e ait (şarkı sözü yazma konusunda zaten rüştünü önceden ispat etmişti; Tarkan- Acımayacak). sözler günümüz gençlerinin, özellikle aşklarını ve bu konudaki hayata bakış açılarını net olarak anlatıyor. yani sözleriyle genç bir albüm olmuş tamperaman. muhtemelen ne yaşıyor, ve nasıl hissediyorlarsa onu kaleme aldıklarından bu duygu hemen tüm şarkılara da geçmiş.
mithat can ın özellikle kendi ayakları üstünde durmak istediğini düşünüyorum; gerek basına mesafesi, gerek bugüne kadar ki duruşu da bunu gösteriyor zaten. o nedenledir ki annesinin adını bu entryde geçmemeye çalışıyorum da inanın hiç kolay olmuyor. en azından şu kadarını yazayım; şarkılardaki söz oyunları gösteriyor ki armut dibine düşmüş...
son olarak diyeceğim şudur ki; grup sabreder ve yoluna devam ederse ikinci albümde (niye bilmem) onları kimsenin tutamayacağını düşünüyorum. *
edit 1: çok çok sahne almaları gerektiğini düşünüyorum bir de... o zaman pişen müzik kariyerlerinin ham bölümlerini de hızla pişirecek veeeee olacaklardır en nihayetinde...
