Kurşuni ucu öpüyor sırtımı
'vicdan' denen kırbacın
Başucumda günahlarım, nefretim ve acım
Karanlığın telkin edici sessizliğine uyanıyorum
Ve gecenin sonsuz eşsizliğinde yanıyorum
Öyle sahici kokuyor ki rüyalarımda çiçekler
Daha güzel bir dünyaya bile inanıyorum