tükürükle yerdeki karıncayı sol bacağından vurabiliyorum, çişimle tuvaletteki minicik kaka parçasını vurup yok edebiliyorum, çay kaşığının bombeli tarafına parmağımla fitk diye vurarak bardağa denk getirebiliyorum, ne bileyim ellerim kapalıyken buzdolabın kapısını kapatabiliyorum, ayağımla kapı kolu açabiliyorum ama bu mereti bağlayamıyorum. olmuyor yapamıyorum, ecüc bücüc bişey oluyor ya-pa-mı-yo-rum.
lisede aylarca gravatımı yıkatmazdım anneme. yıkatsam bağlamak icab edecek, pedere gidecem "eşek kadar adamsın daha öğrenemedin şunu bağlamayı getir deyus getir" diyecek. en güzeli yıkatmamak hacı, zaten çok kirlenen bi zamazingo da değil ki.
