kişi eğer 15 yaşındaysa her paragrafta "ölüm" den bahseden ergen edebiyatından(!) hoşlanabilir.
sanıyorum ki Hakan Günday bu ilk romanında içindeki bütün kini, hüznü, yalnızlığı herkese haykırmak istemiş 500 sayfada, iyi de yapmış, burada bir sorun yok ama keşke içine biraz mizah, biraz yaratıcılık katsaymış hikayenin de biz her sayfada ayni cümleleri okuyup durmasaymışız.
