o ufacık yaramaz torunun bir anda büyümesi bir anda olgunlaşmasıdır bazen. Son nefesinde yanında siz varsanız eğer "dedee nolur" diye istemsizce bağrınırsınız seni duyup nolurunu yine kıramaz belki düşüncesi ile... Küçüklüğünün geçtiği köşelerde onu görmektir çoğu zaman. çocukluğu özlemektir her geçen gün, artan özlem olur zamanla o yaramaz çocuğun dedesinin sırtına çıkıp kendini dünyanın en şanslı varlığıymış gibi hissetmeyi özlersin. kızmayı bilmeyen adamın ama masmavi gözlerine bakınca ne demek istediğini anladığın süper kahramanından olmaktır. en kötüsüde içine oturan sözlerdir. üniversite sınavında ilk defa yokluğun o kadar çok koydu dede... "senin düğününde karşılıklı oynarız" demelerin gelir aklıma günü geldiğinde. çok özledim seni mavi gözlü adam hiç olmadı rüyalarıma gel boynuna atlıyım bir kere daha. kış geldi üşümüyorsun dimi dede ?
