ilkokulda bir çocuğa aşıktım. ismi de bekirhandı. sınıfımıza sonradan gelmişti 5. sınıfta 2 sene aynı sınıfta okuduk. fakat kendisiyle doğru düzgün muhabbetim olmadı pek konuşmak istemezdim onunla. havalı, çok yakışıklı da bir çocuktu gelir gelmez popüler olmuştu okulda iyi de futbol oynardı.
hiç kimseye bekirhan'ı sevdiğimi söylememiştim en yakın arkadaşlarıma bile o dönemler böyle konularda çok içine kapanıktım.
neyse sonra biz başka bir eve taşınmaya kalktık bu yüzden okulumda değişicekti. bunu öğrendiğimde öyle ağladım ki size anlatamam. gitmiycem diye tutturdum okulumdan ayrılmıycam diye çok direttim. annemler şaşırdı bu duruma çünkü ben aslında okulumu pek sevmezdim. annemler kızım sen zaten okulunu sevmiyordun bu ne şimdi? diye sorduklarında onlara ''ben bekirhan'ı seviyorum onun olmadığı yere gidemem diyemedim tabi''* en sonunda kimseyle doğru dürüst vedalaşamadan taşındık ve o günden sonra da bekirhanı bir daha hiç görmemiştim.
taakii geçen hafta ilkokul arkadaşlarımdan biri mesaj atıp ''eski arkadaşlar toplanıcaz mutlaka burda olursan sen de gel'' diyene kadar.*
tamam dedim, buluşma yerleri ayarlandı. fakat aklıma hiç bekirhan gelmedi oraya gidinceye kadar.
neyse işte buluşacağımız cafeye gittim.
benimle birlikte 8 kişiydik. gidince hepsiyle sıradan tokalaştık sarıldık hepsini de tanıdım fakat bir kişi hariç. onuda tahmin edersiniz ki evet tanıyamadığım kişi bekirhandı. sıra ona geldiğinde yüzüne baktım elimi uzattım ''ismini hatırlayamadım kusura bakma'' dedim. işte o anda ''bekirhan beni unutmuşsun bakıyorum'' dedi. o anda öyle şaşırdım ki benim bildiğim çocuk gitmiş başka bir adam gelmiş karşıma. hani beğenmediğimden, çirkinleştiğinden falan değil ama çok değişmiş işte.
sonra oturduk uzun uzun sohbet ettik. sonra anılarımızı falan anlatırken dedim bende bekirhan'a bakarak ''aranızda birine aşıktım'' diye.
tabi kime olduğu anlaşıldı orda baya bi güldük eğlendik. sonra bekirhan ''niye söylemedin o zaman?'' dedi. bende ''çocukça bir şeydi işte çekindim söylemeye'' falan diyip geçiştirdim.
o gün neredeyse en çok bekirhanla sohbet ettik. halbuki onunla hiç doğru dürüst muhabbetimiz bile olmamıştı o zamanlar.
ve farkettim ki bana karşı çok ilgiliydi. oradan ayrılmadan ne kadar adresi varsa verdi bana ''bundan sonra mutlaka görüşelim seninle'' dedi hatta gitmeden tekrar ayrıca görüşelim diye tutturdu.*tamam dedim tekrar görüştük geçen pazar o gitmeden. o gün bana karşı kesin olarak bir şeyler hissettiğinin farkına vardım. zaten o ilk görüşmemizden sonra konuşmaya başlamıştık. dünde konuşurken ''bana tekrar aşık olur musun?''diye yazmış.
işte burda beni hepten bir efkar sardı. benim aşık olduğum çocuk o değildi sanki ne bileyim gördüğüm zamandan beri hiç bir şey hissetmedim ona karşı sadece şaşkınlık vardı o kadar. zamanla duyuların değişmesi böyle bir şeymiş işte. çocuklukta olsa da bu o zaman aşktı benim için ızdırabı hissediyordum.*
ve ona bu sorusuna cevap olarak ;
keşke o zaman deseydin sen bunu bekirhan, keşke sevseydin beni, ben konuşmuyorsam gelip sen yanıma konuşsaydın bekirhan, az ilgili olsaydın bana karşı bekirhan, senin gözün beş olmasın bekirhan, bu yapılır mı bana şimdi? o zaman nasıl ağlayıp üzülmüştüm hiç birini hissetmedin be! şimdi de gelmiş bana ne diyorsun türk filmlerinde ki gibi olucak yani bu şimdi? çok beklersin sen o zaman ki aşık olduğum çocuk değilsin sevemem seni kardeşim bu seferde sen üzül ohh.. diyemedim tabii.* başka şeyler söyleyerek geçiştirdim..
huyumdur zaten bu benim ağzıma geleni söyleyemem pek ama bu böyle işte bekirhan o bir zamanlar üzdüğün küçük kızın asıl söylemek istedikleriydi bunlardı soruya karşılık işte.*
