ben sırat köprüsüne falan tamamım aga. sonuçta nefis sahibi insanlarız, cezalandırılmaya bir diyeceğim yok. kocaman adamsak olur öyle.
ama başlıkta anlattığım çok ağır lan. daha o yaşta, olmaz ki böyle bir irade sınaması. sonuçta ben altına işeyen bi çocuğum o yaşta.
hatice teyze: mehmet al evladım bakalım bi dilim kurabiyeli pasta.
anne: aa yok haticecim yemez onu o. ben devamlı yapıyorum valla çöpe gidiyo hep.
yav anne, yapma etme nası yemez ya. senin yaptığınla bu bir mi? bu kakaolu bi kere. hayır aynısı bile olsa şu an misafirlikteyim. iboyla sevil nası abanmışlar bak. ağzına yüzüne süre süre yiyorlar. hayır iğrenç bir tadı bile olsa şu an çok cazip o. hem ben 4 yaşında çocuğum, hangi öngörüyle benden bir istikrar bekliyorsun. madem bana bu kadar güveniyorsun "ayşegül ablaya aşık olmam ve evlenmek istemem" konusunda da daha ciddi bi yaklaşım beklerdim.
"çocukken misafirlikte ikram edilen ve annenin bizim çocuk yemez onu denen şeyin cazibesi" diye başlık açmayı. ama sırf kafa karışsın diye böyle takılıyorum amk. yoksa karakter sınırlaması falan benim gibi bir gold üyeye sökmez hafız.
