sadece ortasındaki solonun onlarca grubu * silip atabilecek güçte olduğunu, ezginin ise doğal bir determenistiğe sahip olduğunu sıkça düşündüğüm çağlar-ötesi şarkıdır. ezgi solo kısmına geçildiğinde çok farklılaşmakta, sanki farklı bir şarkı başladı havası estirmekte, ancak ilk dinleyenler, solodan sonraki kısımlara geçildiğinde de ya bu az önceki şarkı değil miydi? cd çalar bozuldu bir eski şarkıya döndü... gibi yorumlar yapabilirler. oysa tekrar dinlendiğinde geçişin ne kadar mükemmel tasarlandığı anlaşılmaktadır. solodan sonraki kısım için de ancak en iyi bu şekilde tamamlanabilirdi şeklinde yorum yapmak mümkündür. **
