Sabahın köründe uyandım sözlük. Zira Antalya'dan büyük bütçeyle çalıştığım müşterilerden bir tanesi istanbul'a geliyordu. 2012 satışlarını ve yeni sezon ürün planlamasını konuşacaktık. Satışların iyi olduğunu yıl içinde aldığım ve hazırladığım siparişlerden ötürü biliyordum. Bu nedenle cumartesi ve pazar günü pazartesinin ne kadar yoğun olacağını tahmin etmeme rağmen havaalanında onları alacağım anı iple çekiyordum. Zira ben özel yaşamımdaki mutluluk kadar iş hayatındaki başarılarla da nefes alan bir adamım.
Babalar geldi. Gayet güzel bir kahvaltı için her zaman tercih ettiğim yere yolumuzun da üstü olmasından mütevellit oturduk. Derken işlerden ve yeni sezondan konuştuk. Ben merakla; "Sizinle birlikte gayet güzel bir sezonu geride bıraktık. Yeni sezonda biraz daha yüksek miktarlarda ve adetlerde çalışmak istiyoruz" cümlesini bekliyorum. Amınakoyayım kelimesi kelimesine olmasında üç aşağı yukarı böyle olsun diye de geçirdim içimden. Sıradan sözlerle lafa girip günümün içine sıçan kararlarını küt diye söyleyiverdiler; "Geçen sezon çok iyi geçti. Ancak ihracatımızda en önemli yeri tutan firma ile anlaşamadık. Kaldı ki bu şartlarda anlaşmamız da güç gözüküyor. Zira maliyetlerimizi yüksek buluyorlar. Maliyetleri düşürmek için sizden aldığımız ürünleri kendimiz üretmeye karar verdik. Bu nedenle sizin özel modelleriniz haricinde sizinle çalışmamız zor gözüküyor. Ancak derseniz ki biz de maliyetleri düşürebiliriz o zaman iş değişir. Oturup konuşuruz."
Olabilir... Bu bir senaryo da olabilir. Gerçek de... Kesin olan şey; yılbaşı keyfimin amınakoydular sözlük... Mutsuzum lan...
