"aşağıdaki itiraflar ibretliktir."
-zaman alır ama okunmalıdır!-
tek bir şeye üzülüyorum ki o'da:
bana d.günümde -istemesemde- inatlaşıp aldığın pahalı bir fotoğraf makinasi.
işte bi o'nu atamadım senden sonra. değerli olduğu için falan da değil, pahalı olduğu için.
-o değerin itinayla içine ettiğin için diyorum bunu!-
zaten o günden sonra bir daha dokunmadım, bir yerlerde tozlanıyor o makina aylardır. fotoğraf okuyan, makina alamayacak olan bir öğrenciye hediye edeceğim onu.
zaten 2-3 kez kullanmıştık. yeni sayılır yani hala..çok işine yarayacaktır onun..
o'na verdiğin para beni çok rahatsız etmişti. çünkü ben senden hediye falan istemezdim hiç..
sadece "adam olman" yeterliydi..çabalaman yeterliydi..
sonra ben sana ve ailene okyanus ötesinden ne emeklerle neler getirdim!!!
çok iyi biliyorsun bunu -kendi aileme getiremediğim hediyeler!-
bir de en çok buna üzülüyorum işte! çünkü nankörlük yapmıştın! ne dediğini yazmıcam..
insanlar bu saatte ana -avrat düz gitmesin bir şerefsiz için.
yıllar geçirildiği için seninle, yazacak çok şey var ama kısaca
manevi, maddi verdiğim/aldığım hiçbir şey umrumda değildi.
sana verdiğim/harcadıgım yılların ne kadar boşa harcandığını anladığım an'daki kadar yakmadı
canımı ne aldatışın ne de söylediğin sayısız ahlaksız hiç bir cümle.
insanın kanını donduracak itirafımı da sona sakladım:
"ölmeni istiyorum." tek istediğim şey bu sana dair. net.
-bana bunu hissettirmeyi nasıl başardın!-
benden önce ölmeyi başarırsan, o gün işim gücüm falan da yoksa, gelip bir toprak da
ben atıcam üstüne 1 damla bile yaş dökmeden. -2 sene boyunca ağladıklarıma sayarsın artık-
o inanmadığın tanrı'dan cehennem'e gitmeni dileyeceğim. -zaten yerin orası- nemrut kardeşinin yüzüne bile bakmayacağım, sadece o beni çok seven melek gibi annenin elini öpeceğim.
hepsi bu.
"böyle olmasını sen istedin o yüzden kusura da bakmazsın artık tanıdığım en büyük o. çocuğu!"
