karşımdakinin gururunu kırmamak içim alçak gönüllü oluyorum. ama alçak gönüllü olunca ezik muamelesi görüyorum, sürekli kendini övmekten ve kendi hakkında konuşmaktan başka hiçbir şey yapmayan insanların ise saygın duruma geldiğini farkediyorum.
bu kendini pazarlama oyunundan nefret ediyorum, bir insan diğer bir insana mükemmel biri olduğunu neden kanıtlamaya çalıştığına bir anlam veremiyorum.
haksızlığa uğramış gibi hissediyorum ve insanlığa duyduğum öfke biraz daha artıyor.
