"inanır mısınız, en büyük zevklerimden biri yağmur veya kar yağarken elime çayımı/kahvemi alıp pencerenin önüne oturup kitap okumaktır. hayatı twilight tadında yaşıyorum. hatta bir tane de sırf bu mucizevi hala olayları için sakladığım bir kedim var. annemin hırkasını da hacıladım, bana 3 beden büyük geliyor hırkanın içinde kayboluyorum. tam romantik kız hırkası oldu çok mutluyum.
işte ben bu kadar romantik bir insanken, bu muhteşem kar olayını sevgilimle pekiştirmeden durur muyum?
en büyük zevklerimden biri de, kar yağdığında hemen sevgilimle dışarda buluşmaktır. sümüğümüz donsa da o soğukta, birbirimize gülümseriz ısınmak için. ayyy çok müthiş bir şey bu. popişlerimiz uyuşur soğuktan ama biz yine de gülümseriz. bu gülüş bizi nasıl ısıtıyor hala çözemedik. bir enerji var galiba gerçekten."
valla hacıt, ömrüm olduğu sürece bu ve buna benzer bir romantik gerilim, böyle bir kafayı yemişlik, böyle bir leylalık yaşayabileceğimi sanmıyorum. soğuk bir kış günü mümkün olduğunca evden dışarı adım atmam. işim gücüm varsa da antartika'ya gidiyormuşçasına giyinir öyle çıkarım evden. işten sonra da dosdoğru eve gelir, polar pijamalarımı giyer, ayağıma patik geçirir, kaloriferle sarmaş dolaş olurum. sevgilim dışarda buluşalım derse ona bir güzel, manyak mıyız biz ne işimiz var soğukta dışarda diye hönkürürüm. sevgilinin gülüşünü o soğukta algılayabilen insanlara karşı alien muamelesi yapıyorum ben.
