Seneler öncesi çok ağrıyan bu yirmilik dişlerimden birisi, bana felaket derece de rahatsızlık veriyordu... Canımı yakıyordu. Ve gecenin bi vaktiydi. Sanki birisi dişimin içine girmiş de tokmakla dibine dibine vuruyor hissi veriyordu bu ağrı bana. Ağlaya ağlaya gözümde yaş kalmamıştı. Gece olduğu için annem beni tek başına da götüremiyordu hastaneye. Dayımı bekliyorduk, arabayla gelsin, bizi alsın diye. Ve dayım geldi o gece. Beni hastaneye götürdüler. Tabii hastaneye kadar bende hiçbir korku yoktu. Doktorun odasına girdik, ben koltuğa uzandım. Hani o dişçilerin özel hasta koltuğuna. Yaslandım oraya yavaş bi şekilde. Ve doktor dişimi kontrol etti. Sonra bir şeyler hazırlamaya başladı, arkası dönük vaziyette. Bana döndüğünde elinde ne göreyim! Bir iğne!!! Aman allah'ım o iğne beni o kadar çok korku içerisinde bırakmıştı ki anlatamam sözlük. Dişime o iğneyi yapacağı korkusu beni benden almıştı. Çığlıklar attım resmen. Ama yapacak bir şey yoktu. Ya dişime o iğneyi yaptırıp, çektirecektim. Ya da ömür boyu bu lanet ağrıyla yaşayacaktım. Seçeneğim tabii ki de iğneyi vurdurmaktı. Ve vurdurdum... Öyle korkulacak kadar bir şey yoktu. Sonra uyuşması falan beklendi. Uyuştuktan sonra doktor tekrar yanıma geldi ve çenemi tutup, ağzımı açmamı söyledi. Açtım bende... Doktor dişime enteresan aletler sokup, kurcalıyordu. Yavaş yavaş onu kökünden çıkartmaya çalışıyordu. Fakat her şey yolunda gitmemişti sözlük! Adam kurcalama esnasında dişimi kırdı. Yarısını çekti, yarısı içeride kaldı. Sonra çenemi kıracağından korktum. O kadar çok sıkıyordu ki çenemi, sandım o da adamın elinde kalacak ve ben bi ömür çenesiz gezeceğim. Her neyse, bana bu doktor bayağı yüklenmişti ve dişimi çekmeye çalışıyordu. Sinirlerim gerilmişti. Gözlerimden yaşlar akıyordu farkında olmadan ben... Ağzımda kan kokusu hissediyordum... Sadece kan kokusu. Ağrı yoktu. Çünkü, ağzımın içi yapılan iğneyle uyuşturulmuştu. Ben sadece çenemi doktor sıktığı için çenemin ağrısını hissediyordum. Ama nihayet o lanet olası dişi doktor çıkartmıştı. Ahh, evet... O lanet diş artık bulunduğu yerden çıkmıştı. Ben bi rahatlamıştım fakat çenemin ağrısı vardı bu sefer... Onu hissediyordum ama bu dişimin ağrısı kadar kuvvetli değildi tabii. Geçecekti ve geçti de...
O günden sonra bir daha dişçiye diş çektirmeye gitmemiştim. Çünkü öyle güzel baktım ki dişlerime çekilecek bi nedenleri yoktu. Aman olmasında. O korkulara kapılmak istemiyorum!
Edit: bu entryi girdiğimde çaylaktım. Modlara kendimi begendiriyordum. Yoksa böyle masum masum, sataşmadan entry yazar mıyım ben ya? Iyyy!
