soğuk bir kış gecesiydi. birden babaannemim bağırtısıyla uyandık. gözlerimi açtığımda dumanı ve alevlerin her tarafımı kapladığını gördüm. hemen koştum anne babam da bağırıyordu. babamın kucağından küçük kardeşimi aldım babam da babaanneme yardım ediyordu. güç bela kapıdan dışarı çıktık. bahçede annemler ağlarken ben öylece bakıyordum yanan devasa alevlere. çocukluğum gençliğim anılarım hepsi ama hepsi kül oluyordu. o an benliğimi de kaybetmekten korktum. kendime geldiğimde babamın attığı tokatın acısı yüzümdeydi. korkunçtu çok korkunç.
