erkeğin mutluluğu şudur: istiyorum, kadının mutluluğuysa erkek istiyor.
friedrich nietzsche
yani demesi o ki niçenin,
kadın kendini yönetebilecek erkek ister,
istemelerinin tümüne evet diyecek bir erkekle birlikte olmak istemez. daha ziyade istemleriyle ona hükmeden bir erkek ister,
ben bunu söylediğimde doğu gericiliğiyle bile yaftalanabilirim, ama batı danslarında da hükmeden taraf erkektir, kadın erkeğe uyar.
bazı erkeğine boyun eğdirmek şeklinde tavırları olan bayanların aslında erkeklerine saygı duymadıklarını buradan belirteyim,
çünkü kadın erkeğinin boyun eğdiren olmasını sadece kendine değil tüm çevreye karşı da ister bu yönüyle kadının eş seçimi çevrenin
beğenisine göre belirlenir ve bu onu 3. kez boyun eğen yapar, ama farkında değildir.
kadın tutacağı bir taraf seçer, kendisi bir taraf değildir.efendi tabiriyle belirtilen erkek ise kendi tarafı olan değil bir tarafın taraftarı olandır en fazla, bu yönüyle erkek değiştiren değil, olayların şekline göre değişendir, değişmek ise güç değil güçsüzlüğün sembolüdür, ama kadınlar güçsüzlüğün değil her zaman gücün tarafındadırlar, aslında bu evrimin bir sonucu, çünkü eski çağlarda kadınların eş seçme hakları yoktu, sadece seçilme hakları vardı, ama erkeklerin olan seçilme hakkının dayanağı da güçtü haliyle güçlü erkekler istediği kadınları seçiyordu, şimdi kadınlar da güya seçme hakkına sahipler, ama onlar da alıştıkları gibi güçlü erkeği seçiyorlar aslında, bunda şaşılacak bir yan da yok.
velhasılı kelam ağlamayın da arzu ettiğiniz şeyi alın.
bu arada bu durumun değişmek üzre olduğunu da söyleyeyim, derdim ama bu yanılsamadan ibaret, değişen sadece güç algısı,
gücü arzulama durumunda değişiklik yok.
