senelerce evvel, tcdd'den emekli babası yeni vefat etmiş biri olarak üniversitede okumaya çalışırken, onbeşbin lira ( kur farkıyla şimdiki 1 tl )olan öğrenci biletini alamayıp yeşilevler'den cebeci'de yerleşik okulumun kampüsüne yürüdüm aylarca. yaz kış demeden, sabah 04:30 da kalkıp 08:30 daki ilk dersime yetişmeye çalışırdım yürürken. yetişebildim mi? hayır. kah terledim, kah yeni terleyen sakalımla karı-koca oldu gri karlar. ama yürüdüm be. s.kimde değildi dersin ne olduğu, kişiliğime ne katacağı, geleceğime katkısı neydi hiç umrumda olmadı. tek okuyan evlat olarak yürümeliydim ki yürüdüm.
tek dostum olan sigaranın, markasına bakmadan, üzerindeki ıslaklığın dudaktan mı, yağmurdan mı, kardan mı olduğuna bakmadan topladım yerden ucu yanık atılmış olanlarını. zaten, filtresine kadar içime çektikten sonra farkederdim ıslak olduklarını.
ulan benim de yere izmarit atmışlığım vardır, ama ömürleri hep kısa olurdu.
