açlıktan ağzı kokan insanların bulunduğu bir köyde, bölgenin aşiretağasının kızı veya oğlunun evlenmesi dolayısıyla verilen kimi zaman günlece kimi zaman haftalarca süren şenliklerdir. bir çok muhtaç insanın değişik bir şeyler yiyebilmesine, karnını doyurmasına vesile olmaktadır.
aynı yörenin insanları arasındaki uçurumu gözler önüne seren aşiret düğünleri; 100 kişinin hak edip kazanamadığı parayı 1 kişinin yerlere saçması gibi trajikomik bir görsel şölen(!) içerir.
ayrıca izlerken;
"vay anasını gelinin ne çok takısı heyt bee" nidaları yersizdir. zira, bu takıların çogu gösteriş amacıyla takılan kuyumcudan kiralanan veya erkek tarafınca düğünden sonra gelinden alınıp kasaya kilitlenecek olan takılardır. evlenen kızcağızın bir ömür boyu göz göre göre aldatılıp, eve gelmeyen en az 6 tane dostu olan bir kocaya tahammül etmek zorunda olduğu, üstelik ondan kati suretle boşanamayacağı, evlenme ve eşini seçme kararını evlenen çiftlerin vermiş olmaması gerçekleride göz önüne alınırsa gelin ruh hastası değilse o düğünü çok hüzünlü geçirir.
aşiret düğünlerinde o kadar şatafata rağmen yüzü gülmeyen mendebur gelinlerin surat ifadelerinin nedeni bunlar ve daha fazlasıdır.
