bu gerizekalılar; insanların, yaşamı ve evreni sahip oldukları sınırlı ve duyularıyla algılayamayacaklarını, gerçekliği bütünüyle görmek hususunda insan zekasının yetersiz kaldığını düşünürler. insan algısı bu kadar yetersizse hayata da boktan anlamlar yüklemenin saçma olduğuna inanırlar. sonuçta insan zekası salt gerçekliği değil duyularının ona sunduğu sınırlı yanılsamaları idrak edebilecek kadar "geriyse" bir insanın gerizekalı olması insan olarak anılabilmesinin ön şartıdır..
onları, hayatın bu çarpık düzeni içinde bata çıka ilerleyen, önlerindeki uzuvlarına taktıkları tasmanın* götürdüğü yere aşk diyerek koşturan, hayata sorgulamadan anlam yükleyen güruhtan ayıran özellikleri de bu durumun bilincinde olmalarıdır zaten. onları "gerçek" bir insan yapan bu gerizekalılıklarıdır. hayatı sorgulamamanın, düşünmemenin, içgülerle hareket etmenin hayvanlara özgü davranışlar olduğunu bilirler..
zekası olmayanın gerizekalı olup olmadığı hususunda tartışılacak bir durumsa yoktur sonuçta..
