en nefret edilesi misafir türüdür.
pijamaları çekmiş, televizyonun en salak kanalını açmış, kahveni çayını almış, üstüne döke döke cipsini yiyorsundur.
bütün gün okulda veya işte insanların hafızana atarken acı çekmek zorunda kaldığın abzürd muhabbetlerini dnlemişsindir.
oturduğun rahat koltukta an ve an biraz daha fazla miskinlik ısmarlarsın kendine ve...
kapı çalar.
duymak istemezsin, biraz daha hızlı tıkmaya başlarsın cipsleri ağzına şayet sinirlenmişsindir.
kapı tekrar çalar.
evde yokum amk, dersin dişlerinin arasından.
fakat kapı bir kez daha çalar.
alelacele kalkmak, homurdana homurdana etrafı toparlamak,
üstüne bir şeyler geçirmek ve tüm bunların zoraki olmasının yanında en çok koyan şey,
muhtemelen değmeyecek insanlar olmasıdır kapıdakilerin.
