proje yaptığım dönemde bunun sıkıntılarını çektiğimiz ülkedir. bildiğim kadarıyla kuruluşları sırasında dünya ile uyumlu olmaları için ibrani alfabesi kullanmamaları kendilerine önerilmiş, ama sallamamışlar.
sonuç iyi mi, kötü mü? bilmiyorum. adamların nobel alan bilim adamları var, malum. ama sıradan halkın dünyayla iletişiminde de sıkıntı var, o da bir gerçek. tamam, halkını eğitirsin, hem ibraniceyi, hem latin harflerini öğretirsin, itirazım yok. ama zorlamaya ne gerek var?
tabii her halkın kendi gerçeği var, onu da kabul etmek lazım. bu onların milli alfabesi, tee yazının icadına kadar gidiyor.
bir de şu var elbet, dış destek ortadan kalksa, bu yabancı alfabe ve kafalarına göre takılmalarındaki ısrarla ne yaparlar? o da bilinmeyen bir ihtimal.
velhasıl zenginin malı züğürdün çenesini yorar, sen kendine bak aga. halkını yetiştir önce, sonra millete laf yetiştir.
