dramatize edilmemesi gereken bir kavramdır. islam ile hristiyanlık ya da musevilik var olduğu günden beridir dönem dönem içten içe, dönem dönem de şiddetlice çatışmıştır. ancak son dönemin avrupası zaten son kale olarak görülen vatikan'dan da iyice uzaklaşıp agnostik olmaya başladığından beri değil sadece islam'a, hristiyanlık'a karşı dahi korku ve güvensizlik beslemektedir.
gelin görün ki musevilik ve hristiyanlığın iki önemli neferi, israil ve amerika var olduğu sürece, avrupa'nın viking atalarından, barbar kavimlerinden, skolastik düşüncesinden ya da modernizm cahili diye itham edilen yakın tarihinden dahi övünerek dine ya da dinlere savaş açsa nafiledir.
modern haçlı seferlerinin son sürat devam etmesinde ise pragmatik amerika'nın payı oldukça büyük. evanjelist hükümet başlı başına kapitalist dense eksik olur. bu hükümet katı bir katoliktir. bush ailesinin haçlı seferleri için senelerdir süregetirdiği güçlü kiliselere yüksek meblağlarda finansal desteği bilinmeyen bir şey değil. haçlı seferlerinin neferleri olan paralı askerlerin en büyük motivasyonu din ve güçlü bir ülkedir. güçlü bir ülke kapitalizmle beslenen bir ülkedir. güçlü bir ülke dinini yayabilecek bir ülkedir. para bu güçler için bu yüzden önemlidir. para bu insanlar için din değil, dinleri için bir araçtır.
tüm bu noktalardan ele alındığında islamafobinin bir illüzyon, bir isim olduğunu çok rahat görebiliriz. adamlar emellerini yeterince rahat bir şekilde gerçekleştiriyorlar, neden korksunlar? arap baharı diye bir yalan uydurup arab'ı gazlayan bir güçten bahsediyoruz. islamofobi, afganistan hayal kırıklığından sonra kullanılacak koz olmaktan çıktı. para için yeni kaynaklar, yeni kaynakları sömürmek için de yeni yöntemler yürürlülüğe girdi bile.
