semt olanında normal, işinde gücünde halktan fazla dilenci yaşıyor sanırım. fatih itfaiye'den edirnekapı'ya kadar olan kısıma bir yıldan uzun süre gidip gelmişliğim var. arkadaş, yolda gezenlerin yarısı dilenci olur mu yahu? iki adımda bir durdurup para ister bu ibişler. bir de muhafazakar bir bölge ya, bin bir türlü numara çekiyorlar para koparmak için. ilahi okumalar, dualar okumalar... bir tanesi gelmişti yanıma, tuttu beni. bildiğin tuttu yani. gitmek istesem de gidemiyorum. başladı ilahi gibi bir şeyler okumaya. bir iki dakika bekledim bitirsin diye. neyse ki bitirdi. akabinde hayat hikayesini anlatmaya başladı. yok çok zor durumdaymış da, yok çocukları evde üşüyormuş da... soba parası istiyor. 20 lira yeter diyor bir de. e be hayvanat, görüyorsun ki öğrenciyim. günde cebime giren para anca o kadar zaten. onun da yarısı yola gidiyor. nasıl vereyim ben sana 20 lira(olsa da vermem gerçi o kadar). belli, bayadır bu işi yapıyorsun, hiç öğrenemedin kaz seçmeyi. korkutup cebinde nesi varsa alırım diye düşündü herhalde. çünkü adam bildiğin at hırsızı. tuttu bir de ellerimden. bırakmıyor. çekmeye çalışıyorum, "tiksindin mi benden?" diyor. ulan her şeye bir cevap, bir duygu sömürüsü girişimi. sonunda yeter ki bıraksın, gitsin diye iki lira verdim. onu da beğenmedi beyefendi. "birlik, ikilik olmaz. yirmi lira lazım" diyor. "o kadar yok. o zaman alayım o parayı da gideyim" dedim. attı cebine parayı, küfür eder gibi "allah razı olsun" dedi, gitti.
gel zaman git zaman baktım bunlardan daha çok var. amma tekrar aynı tufaya düşmedim tabi. baktım bu tür bir herif yanıma yaklaşıyor, muhatap bile olmadan elimle gitmesini işaret ettim. bir çoğu küfrede küfrede gitti. yine de gelmeye çalışan oldu mu da hiç sallamadan yoluma baktım. ekmek çıkmayacağını anlayıp gittiler.
diyeceğim o ki, sevmedim ben bu semti. dilencisi, tinercisi bi yana halkının da çoğunu sevmedim. allah mecbur bırakmasın.
