cevap veriyorum; mutlu olma çabası içinde oldukları için mutsuzlar.
tanıdığım 10 kişiden 9' unda var bu. mutluluğu sürekli bir şeylere endeksliyorlar; o kız benimle birlikte olursa mutlu olurum, maaşa zam gelirse mutlu olurum, sınıfı geçersem mutlu olurum.... böyle gider bu. ulan mutluluk gibi önemli bir kavram, herkesin yaşamının yegane amacı(sağlıkla beraber) başkasının eline, seçimine teslim edilir mi? insanlar tonlarca para döküyorlar edebiyatta da, sanatta da, inançta da kendilerine mutluluk vaat eden şeylere. ben önceden akıllı insanların mutlu olamayacaklarını, mutluluğun cehaletle mümkün olduğunu düşünüyordum ama şimdi görüyorum ki akıllı insanın mutlu olduğu zamanlar, cahil insanlara kıyasla çok daha fazla. çünkü o cahil insanlar nasıl mutlu olacaklarını bile kişisel gelişim kitaplarından öğrenmeye çalışıyorlar, siktir et demek için bile bir kitaba ihtiyaç duyuyorlar ve bestseller oluyor o kitap. mutluluk bu kadar peşinden koşulacak bir şey değil, zaten hayatta bir şeyin peşinden bu kadar koşarken mutlu olabilmeyi ummak bir paradokstur bana göre.
kişisel gelişim zırvalarında anlatılan her şeyi özet geçiyorum şimdi ama o kitapları okuyarak değil kendi düşündüklerim bu yönde olduğundan;
bir kez geliyorsunuz hayata, bir kez! kendi etik değerlerinizi yaratın önce, boş verin toplumu. elbetteki toplumla uyum içinde yaşayacağız, -yaşıyorum ben de- ama toplumun kurallarının toplumun olmadığı yerde bile size hükmetmesine izin vermeyin! dinlediğiniz müziği beğendiğiniz kızın seçmesine izin vermeyin! o kız bunu seviyor deyip öyle olmaya çalışmayın, yaptığınız her şeyi kendiniz için yapın, ama yapın yani; kendiniz için hep bir şeyler yapın. kendinizi geliştirin, okuyun, araştırın, öğrenin. hayata bir kere geliyorsunuz madem en iyi filmleri izleyin, en iyi müzisyenleri dinleyin, en iyi yazarları okuyun. zaten siz bunların peşinde koştukça zevk algınız, estetik algınız olgunlaşacak ve çıtanız yükselecektir. kendiniz için yaşayın, kendiniz için mutlu olmayı isteyin başkalarına göstermek için değil. gittiğin konsere kendin için git, biletini koyma twittera! başkası için yaşama ulan kendin için yaşa! kendi karakterini öyle bir hale getir ki birileriyleyken bile kendinle olabilmeyi özle bazen. işte bunu başardığından zaten birileri hep olmak isteyecektir yanında göreceksin, o mutluluğundan, o huzurundan, o gücünden pay almak isteyeceklerdir göreceksin! çünkü o kadar mutsuz ki insanlar, birbirlerine ne kadar mutlu olduklarını göstermek için kıçlarını yırtıyorlar.
