keşkeye gerek yok, ettik zamanında.
"ben seni seviyorum, gel benim ol" dedik, "ben bugün senin sevdiğin bütün şarkıları dinledim, sadece sen olmanın nasıl bir şey olduğunu anlamak istedim" de dedik, yeri geldi evlenme teklif ettik.
ama sonuç hep hüsran oldu. çünkü toplum kadını kaçan, erkeği kovalayan birey haline getirmişti. içten ve ne istediğini bilen kadınlar yok sayılmaya mahkumdu.
vazgeçecek miyiz? hayır.
