bir arkadaşım düşünde 1 yaşındaki kızının başını bir yere çarptığını görür. beyninin sıvısının akması ve kanamaya kadar detaylı ve iğrenç bir düştür.
"kızım rüyamda can çekişirken ben düşünüyordum biliyor musun" dedi bana...
"neyse en azından özgür olacağız artık. rahat rahat klübe gidebilirim."
arkadaşımın klübe gidip briç oynama hastalığı vardı, kızı doğduğundan beri akşamları eşine yardım etmek için gidemiyordu.
ve bu düş tam anlamıyla bilinçaltının isteklerini doyurma düşüydü. uyandığındaki korku ve dehşet bunu kanıtlıyordu. çünkü alt ve üst bilin arası çatışma belirgin şekilde korkuyla patlamıştı.
insan düşlerinde anne ve babasıyla cinsel ilişkiye girer, özlediği bir akrabasını rüyada görebilmek için bir cenaze töreni düzenleyebilir ve daha neler neler... bunlar ilkel benliğimizin ne kadar korkunç arzulara ve amaca ulaşma yöntemlerine gebe olduğunun kanıtıdır.
sanırım en iyi insan platonun dediği gibi, başkalarının normal hayatta yaptığı kötülükleri ancak rüyasında görendir. ama bu tabi insan doğasının kötülüğe meyilli olma durumunu değiştirmiyor.
