tanim : donem donem insana cikis yoluymus, cozummus gibi gelen ama mantikli olmayan eylem.
acikcasi, ben intihar edenlere bir yandan uzulup, bir yandan kiziyorum. olmek mi her seyin cozumu? yasama son verince her seyden kurtulmus mu oluyor insan?
sabaha cikacagimiz tabii ki belli degil, ancak hep icimizde bir umut vardir sabahi gorecegimize dair. ama umudu olmayanlar da var. sahip olduklari hastalik yuzunden her aksam yatarken "sabaha ne olur sag cikayim" diye dua edenler; anasi-babasi-sevdigi-cocugu tarafindan, uyurken "acaba nefes aliyor mu" diye kontrol edilenler; "olecegim kesin, hic bir seyi dert etmeyecegim, kalan zamanimi dolu dolu yasayacagim" diyip hayata daha da bir sarilanlar var.
su dunya da bir tek olume care yokken, "islerim ters gitti, tum aksilikler beni buldu, dunyanin sonu bu" diye olmeyi secmek, her sabah gozunu actiklarinda "oh sukurler olsun, olmemisim" diyerek tekrardan doganlara haksizlik degil mi? kendisine verilen hayati, bir cirpida insan nasil bitirebilir? acikcasi, aklim almiyor.
haaa ben burda yaziyorum bunu, cogunuz kalkip "davulun sesi uzaktan hos geliyor sana, onun cikis yolu yoktu, o andaki psikolojisiyle yapti" diyeceksiniz, eminim. hic demeyin. bir sey yasadim ve yasadigimdan ogrendigim "her gecenin, bir sabahi var" gercegi oldu. sabahlara kadar agladimla, "yok cikis yolum, durmaliyim artik, yer yarilsa da icine girsem, allahim canimi al da kurtulayim" dememle, sevdiklerimi uzmemle kaldim. sonradan farkettim, olumden baska her seyin bir cozumu oldugunu ve durmamam gerektigini.
sabretmek gerekiyor. bazisinin o dar bogazdan cikmak icin 3 gun sabretmesi gerekir, bazisinin ben gibi bir ay, bazisinin da bir kac yil. ama mutlaka o dar bogaz asilir. icin kan aglasa da; agzinin yanindaki kan icin "kizilcik surubu ictim ondandir" demek gerekiyor. derken de buna inanmak.. hep guclu olmak, zorluklarin asilabilecegine inanmak gerekiyor.
ve bir de iclal aydin'in bir siirinde dedigi gibi;
"Büyük kararlardan önce mutlaka bir gece beklemeli eğer sabah aynıysa her şey o zaman düşünmeli bitirmeyi bir hikayeyi..."
