çoğunluğundan bahsetmek gerekirse, gelmiş geçmiş kendine komünist diyen her devletin hatasız olduğunu düşünen, karşı görüş bildiren adamları dövmeyi marifet sayıp "insanlık adına hebele hübele" diyen, bu devletlerin yaptığı yanlışlar belirtilince bırakın uzlaşmayı/anlamaya çalışmayı, öfkeli kalabalığa dönüşen, karşısındakine salyalar saçarak satır-sopa dahi çekebilen, ülkücülerin, tavırları ve mentaliteleri aynı, fakat görüşleri karşıt versiyonları. bu çoğunluğun çoğunluğu ise genelde bir gruba kapağı atmak için "komünistim la ben" diye geçiniyordur. güzel güzel tartışırken bile "ben senle tartışmıcam" diyip çekip giderler, lakin yenildiklerini kabul etmezler. zaten biraz daha üzerlerine giderseniz 5-6 kişi oluverirler, tıpkı ocaktan adam toplayan bir güruh gibi, bunlar da, üniversite kantininden adam toplarlar. bu belgeselimizin de sonuna geldik, yarın ülkücü türünü inceleyeceğiz, esen kalın....
