gecenin bulutlari coker uzerine belki firtinalar batiracaktir gemileri. umidin kalmadigi boslukta ilerlerke yalnizligin gozyaslari gibi gulumser yildizlar. disariya cikar bi sise sarap alirsin. araliktir aylardan hava buz gibidir ama hissetmezsin kendi sogugundan. bi kadeh doldurursun bi kac mum yakar ve geceye dogru ilerlersin. bi sarki dokulur notalarindan usulca. huzursuzlugunu anlatircasina o gothic moon diye fisildar. sarki mi seni soyler sen mi sarkiyi bilemezsin. mutluluk aci veren bi huzun olur, melankolinin gozyaslari dolasir damarlarinda. belki giden belki olmayan sevgili belki kaybedilen dostlar belki olmayan arkadaslar gecer usul usul. sarki biter sen kalirsin. biraz daha bi kadeh daha derken, gunes dokunmaya baslar perdeye, huzur veren huzursuzluk kaybolmustur artik. oanlarin grubudur empyrium. tukenmisligin.ve bitmisligin basladigo yerde huzun dokunurken dizelere. biterken.
