yıllar yıllar önce lisedeki erkek arkadaşımla okul kırmış, demlenecek bir yer ararken ilk defa keşfettiğim yerdi. maceramız uzun süremedi; çünkü koluna girmiş olmama, "aile var" diyerek tepki gösterdiler? bu türkü bar denen yerlerdeki aileler birbirinin koluna girmiyordu herhalde?! neticede hiç bana göre bir yer olmadığına kanaat getirip 32 yaşıma kadar bir daha kapısından girmedim.
tabi gidilen mekanların yanında yakınında olanlardan dışarı taşıp çılgınca bağırarak halay çeken ve tepinen tiplerin ruhumda yarattığı hezeyanları saymazsak.
neyse...
bir kaç gün önce hastaneden bağlama çalan bir doktor arkadaşımız vesilesiyle gidilmesiyle birlikte ilk gerçek türkü bar deneyimimi yaşadım. içeri girerken sıkıntıdan patlayacağıma emindim oysa çıkarken eğlenmiş olduğumu farkettim. gitmeden önce fransız sokağında yuvarlanan sex on the beachlerin etkisi miydi bilemem tabi *
önemli olan aslında mekanlar değil içindeki ve yanımızdaki insanlar.
hem eğlenip hem düşündüren bu tecrübem neticesinde önyargılarım götüme girdi.
