evet, tam bir yıl sonraydı. berrak bir eylül akşamı. içim titreye titreye, hasta halde ihtiyarlara geldim.
yarı baygın sandalyeye çöktüm. zavallılar müthiş korktular. fakat başımın dönmesinin içimde ki sıkıntının nedeni ihmenevlerin kapısını çalmadan belki on kere gidip gelmem değildi. geleceğimi kurtaramayışım hala ne paraya ne de şöhrete kavuşamayışım, sağlığım için bir italya yolculuğu yapmaktan uzak bulunmam değildi.
öyle yıllar oldu ki on yıla bedeldir. her şey nataşa ile böyle bir yıl geçirdiğimizden oldu.
aramıza bir sonsuzluk girerek bizi ayırdı..
