felsefe bilimle iki yönden bağlantılıdır : felsefe mantıki olarak bilimden önce gelir, aynı zamanda bilimin tamamlayıcısıdır. bilimadamı günlük yaşamında durup layıkıyla inceleyemediği birçok şeyi- zaman , mekan, devinim, nicelik, kanıt, gerçek- kullanmak zorunda. bu fikirleri anlamı ve uygulanabilirliği hakkında hiç şüphe duymadan kural olarak kullanır ve gerçekçi bir bakış açısından bakıldığında bu şekilde davranmasında tamamen haklıdır; fakat bilimadamının düşünceleri uygulanabilir olmadıkça sonuçları dayanaksız olacaktır. felsefe bu kavramları sorgulama, anlamlarını tanımlama ve doğruluklarını göz önünde bulundurma görevini üstlenir. benzer şekilde bilimadamı sorgulamadan birçok genel kuralı kabul eder. mantığın tamamını kabul eder, aynı şartlarda doğanın her zaman aynı tepkiyi vereceğini ve gözlemin bizi bağımsız maddi bir dünyayla yüzleştireceğini varsayar. burada yine fiilen haklıdır. yine de bu varsayımlar hiçbir şekilde şüphe götürmez değildir ve bu sorgulamayı sonuna kadar sürdürmek filozofun görevidir. felsefe bilimin gereklilikleri hakkında yargıda bulunur.
felsefe bilimden önce gelirse, bir bakıma ondan sonra da gelir ve onun tamamlayıcılığını üstlenir. bilim ancak iş bölümüyle icra edilebilir. fizikçi bu sıfatla kendini maddi şeylerin işleyişiyle, biyolog organizmaların işleyişiyle, ruhbilimci ise organizmaların bilinç ya da akılla olan işleyişiyle sınırlandırır. bu bilimlerden hiçbiri
değişik araştırmalarının sonuçlarını tutarlı bir dünya görüşü oluşturmak için biraraya getirmeye yeltenmez. bu görev felsefeye devredilir. bu görevi yerine getirme denemelerinde felsefe klasik birçok sorunla karşılaştı.
