oldukça geniş ve ferah bir salonu sırf radikal değişiklikler yaratabilmek adına basıklaştırmış, işlevsel olmayan objelerle sadece göze hitap etmeyi yeterli bulmuş, orta yaş bir çiftin salonunun nasıl olup da bu kadar dinamikleştirilip bu kadar gereksiz ayrıntıyla boğuculaştırılacağına örnek teşkil etmiştir.
bugün ilk kez izledim. evim güzel evim'e sadece formatıyla benzemiş, sinirimi bozdu ve babanın nezaketen teşekkür etmek dışında olumlu bir yorumda bulunmaması ile üzüldüm.
o mavi kitaplığın o formla o salonda ne işi var?
o duvar panelleri nedir? o şekilde o renklerle nasıl bir hareket katılabilir o ailenin salonuna?
hepsinden öte, eski-yeni karşılaştırması yaparken, insanların bir dönemin sağlamlığıyla revaçta olan mevcut parkelerine ne cüretle her defasında "3.sınıf basit ahşap" öneki getirebilirsin?
orta sehpa yerine konan objeler ve minderler, ne alaka?
o masada nasıl yemek yenecek, yahu insanlar neden uzaktan hoş görünsün diye birbirlerine sırtını dönüp yemek yesinler aynı masada?
tasarımlarda kullanıcı ihtiyaç, beklenti ve sosyal koşullarını hiçe sayan kötü program.
