en son ne zaman ağladığımı hatırlamıyordum. emin bile değilim ağladığımdan.
yaklaşık 2 ay önce o zamanlar yedi aylık olan oğlum yürürken düştü ve kafasını sehpanın kenarına vurdu. tam gözünün üstünde ufak bir kesik oldu. hafif morarıklık ve kan toplaması. hatun içerdeydi ve çocukla ben ilgileniyordum. kendimi banyoya kapatıp hıçkıra hıçkıra ne kadar ağladığıma ben bile inanamadım.
79 günlük bebeği dövmek. bunun için varya değil öfkeli alkolik haplı olmak savaşta düşmanın oğlu olsa yapamazsın. bir insan yapamaz ama bir hayvan hiç yapamaz. allah her türlü cezasını verir umarım. bizim soktuğum adalet sistemi vermiyor çünkü.
