türk hocaların en iyi sayılanının bile tek olayı gaz. yani maça çıkmadan önce futbolcuları motive etme siki. türkiye'de hocalık bu zannediliyor ama değil. bu hocalığın sadece onda biri. esas hoca taktisyendir. bu taktisyenlik ise sadece maç içinde değil takımın geleceğinin taktiğidir.
iste ersun yanal ise böyle bir hocadır. çalıştırdığı takımlar genellikle anadolu takımları. her gittiği takımda anlık başarılar hedeflemiyor, hatta gittiği takımlarda önce taktiği oturana kadar seri mağlubiyetler alıyor. taktiği oturdukça takım devamlı yükselen bir grafik yakalıyor. en son örnek eskişehirspor. takımın başına geçtiğinde takımın ne oynadığı belli değil. hedef büyüteceğiz diye yola çıkıp göt üstü oturdular. sonra ersun yanal geldi. ilk maçlarda çok başarısız bir grafik sergiledi. hatta onun ilk zamanlarında hikmet karaman gaziantep'in başına geçti ve seri galibiyetler aldı. herkes dedi ki ulan biz eskişehirspor olarak neden hikmet'i almadık? ersun yanal topun ağzındayken bile bildiğinden vazgeçmedi soğukkanlı bir şekilde işine baktı ve takım bugün ligin en iyi takımlarından. öyleki içerideki fenerbahçe ve dışarıdaki beşiktaş ve galatasaray maçlarında üç büyük denilen klüpler eskişehirspor'a karşı kontraatak futbolu oynamak zorunda kaldılar. çünkü eskişehir top göstermiyor. özellikle son dakikalara doğru takım o kadar diri kalıyor ki, sanırsın bir ispanyol, bir ingiliz takımı...
