beklersin beklersin. günlerce, aylarca, yıllarca beklersin. ama vardır ya bir umut yine de seni sevdiğine inanmak istersin. kabul edemezsin seni sevmediğini. evlenirsin çoluk çocuk derken bir gün karşına çıkar bir sosyal paylaşım sitesinde. aslında o senin karşına çıkmamıştır. sen arada bir adını yazarak aratırsın ve bir gün resmi tam karşına dikilir. yani ondan sana gelen adımlar yok ondan sana gelen mesajlar yok. hiçbir şey. bakarsın bakarsın. sana gelmeyene gitmek istersin. ama karşısına çıkacak kadar da cesaretin yoktur. seni hiçbir zaman senin onu sevdiğin kadar sevmediğini bilirsin ama duymak istemezsin. derken günler ayları, aylar yılları kovalar. ve ara sıra baktığın resimle yüzleşmekten korkanken kendi varlığını hissettirirsin. ve kaçınılmaz son. neden dersin neden? çırpınırsın ben seni deliler gibi severken neden gittin? bir başkasına yar olurken neden bulmadın beni? bir telefon kadar uzak iken neden aramadın* duyduğun sessizlik ya da duyamadığın sözler arasında kalırsın. ve işte o an anlarsın. sen deli divane olmuşken ve bel bağlamışken. aslında o hiç senin olmamış. ve o an anlarsın seni hiç aramak da bulmak istememiş. ve o an anlarsın eski sevgilinden hiçbir zaman mesaj gelmeyeceğini.
