geçen sene kadıköy'e fenerbahçe'nin maçını izlemeye gitmiştim...
maçın son anları ve fener galibiyet golünü arıyor... yüklendikçe yükleniyor...
ve gol geldi. herkes deliler gibi bağırıyor, hatta sağa sola bile sarılmak için koşanlar oluyor...tabii ben de bağırıyorum...
bir sıra yukarıda solda tekerlekli sandalyede hem yürüme engeli hem de dilsiz olduğunu düşündüğüm başka bir taraftar var. ne bağırabiliyor ne de ayağa kalkıp sarılabiliyor.
o an onun mutluluğunu gözlerinden görüyorum ama mutluluğu o kadar doluyor ki gözlerinden bir an hepsi mutsuzlupa dönecek gibi...yemin ediyorum o gürültüyü artık duyamıyorum bile...bir üst sıraya çıkıp onun yanına gidiyorum...oley oley oley şeklinde bağırarak sarılıyoruz birbirimize...gözlerindeki mutluluğu paylaşıyorum...
şimdiye kadar hiç bir zaman bir gola o kadar çok sevinmemiştim...hem de başkası için.
