9 yaşındayım biraz da eskişehir odunpazarı çocuğu olduğumuzdan fırlamalık da var doğal olarak fatih diye bir arkadaşla her gün it gibi gezip dolaşıyoruz neyse bir gün babam fatih'in babasıyla konuşmuş bunların yaramazlıklarından gına geldi bunları kuran kursuna gönderelim belki akıllanırlar diye kuran kursuna yolladılar bizi tabi abdest alıyoz her gün gidiyoz kursa dayağımızı yiyiyoruz adam akıllı dönüyoruz evimize rüyalarımda bile elif be te se cim ha hı sayıyourum mübarek.
bir gün fatih dedi kaçalım olum bugün gitmeyelim atariye gideriz tamam dedim atariye gittik benimde mide sabahtan beri fokur fokur fokurdar ya insanın içi öyle fokurduyor atari çarşının ortasında neyse oyuna dalmışım ne kadar tuvaletimin geldiğinin farkında bile değilim birden bi sıcaklık hissettim arkamda fatihe dedim koş olum ben altıma yapıyorum o da şaşırdı başladık koşmaya camiye doğru tuvalete gircem ve olan oldu yetiştiremedim beyaz bir pantolonum vardı yeminle sap sarı oldu paçalardan akıyor isal olmuşum.
işte ben o gün götü duvara dayaya dayaya yürümeyi öğrendim gören bakıyor gülüyor nasıl bir rezillik anlatamam eve vardım annem döve döve leğene oturttu bir yandan küfüf ediyor bir yandan tasla kafama vuruyor bir yandan sabunluyor tabi piç fatih mahallede herkese anlatmış beni gören sarrı vıcık vıcık diye dalga geçiyor. 5 sene bekledim üzerimden bu hatıranın kalkması için neyseki taşındıkta unutuldu gitti.
