önyaragılı olduğuma inanmıyorum ama, bazen yeni tanıştığım bazı insanları sebepsiz yere sevmeyebiliyorum. kendi kendime de derim böyle durumlarda "ulan ben bu adamdan neden gıcık alıyorum be?" diye. hatta çevremdekiler de anlayamazve sorarlar neden sevmediğimi. gel gör ki, bu gibi insanların, günün birinde, bana, gerçekten büyük kötülükleri oluyor. ancak yaptıkları bu büyük kötülükten sonra neden kendilerinden nefret ettiğimi anlayabiliyorum.
içinizden bazıları muhtemelen "bahane buluyorsundur olum" diyorlardır. zannetmiyorum be paşam. gerçekten bu konuda bir hissiyata sahip olduğumu düşünüyorum.
