arkadaşlarınla bir yere gitmek üzere bir alt geçitten geçerken geçitin altında duvar dibinde bardaş kurmuş hiç sesi çıkmadan oturmuş bir çocuk gördüğünde ... acelen olduğu için hızlı adımlarla yürürken öylece geçememek o çocuğun yanından onun için yapabilceğin o anda en hızlı şey elinde çikoltayı vermek ve biraz sevgi paylaşmak yanağına ufak bir öpücük..
o esnada arkadaşının sesini duyarsın ... (ne öpüyosun bilmediğin etmediğin insan bitlimidir pirelimidir)
sonrasında aklına takılır o çocuk.. o kadar çok düşünecek şey olur ki.. yüreğin sızlar..
ama yüreğin en çok hangisine sızlar karar veremezsin çocuğun durumuna evet ama belkide arkadaşının söylediklerine daha çok...
böyle düşünceler, benzer düşünceler yüzünden oturmuyor mu o çocuk orada..
bir çocuğa biraz sevgi verebilecekse bir öpücüğün yürüğini ısıtacaksa biraz bitlen pirelen ne farkeder.. temizlenecek suyun çok senin...
belki de o çocuktan daha fazla ihtiyacın vardır yüreğinin ısınmasına..
