mecburi marifettir, gidersin söve söve bitirir gelirsin, ardından başlasın anılar, yok şöyle kestim böyle sapladım, adam mutfak çavuşu, sanki bana michelin yıldızlı lokanta şefi, birde işin kahramanlık boyutu vardır sorma gitsin, ben 500 kişiyi doyuracak yemek yapardım dese eyvallah, ama her asker bizde sniper her asker bizde mcgyver,
kısacası marifet değil zarurettir, gitmek elbet çok şey katar ama birşeyi abartmanında bir limiti olmalı değil mi ziya ?
