bir akşam bir kafenin bahçe kısmında otururken kafe önünde elinde ayakkabı boyama kutusu evinde öğretmenin verdiği derslere çalışması gereken tek sorumluluğunun bu olması gerekirken gelip geçen insanların peşinden koşarak para kazanmaya çalışan bir çocuğa rastlamak, uzun süre onu izlerken göz göze geldiğinde yaklaşması için seslenip gel birlikte bir şeyler yiyelim dediğinde çocuğun utangaç bir tavırla yok abla sağol diyerek oradan uzaklaşması.
sonrasındaysa çocuğu rencide mi ettim acaba diye içinin içini yemesi aklından geçen bir sürü soru daha farklı mı sorsaydım. yanına gidip ikna mı etseydim.. acaba açmıy dı... nereye gitti.. utandırdım mı...bu yüzden mi gitti.. ailesi var mı... neden çalışmak zorunda.. onun için ne yapabilirdim... biraz daha otursam tekrar gelir mi....
:(
