johan huizinga hollanda'nın en büyük tarihçilerinden biridir. Groningen ve Leipzig üniversitelerindeki güçlü bir öğrenimin ardından doğu üzerine yazdığı bir uzmanlık teziyle bilim doktoru olur. haarlem'de tarih, Amsterdam'da da hint edebiyatı dersleri verir. 1905-1915 arasında groningende ardından 1942 ye değin leiden üniversitesinde tarih profesörü olarak görev yapar.ayrıca 1929-1945 yılları arasında den haag bilimler akademisi edebiyat bölümünün yöneticiliğini üstlenir. 1942de nazilerce rehin alınır ve ölümüne değin gözaltında tutulur.
önceleri hint edebiyatı ve hindistandaki kültürler üzerine çalışmalar yapar. ana asıl ününü 14-15. yüzyıllarda fransa ve felemenkteki yaşam biliçimlerini ve düşünce yapısını ele alan Herfsttij der middeleeuwen adlı eseriyle kazanır. canlı ve akıcı üslubuyla yapıt tarih açısından olduğu kadar edebi açıdan da önem taşımaktadır. 1919 yılında hollandada yayımlanan bu temel kitap ardından fransızcaya ve birçok dile çevrilmiştir. Huizinga'nın birinci sınıf bir denemeci de olduğu (bkz: homo ludens)okunduğunda farkedilecektir.
ölüm bilinci kavramı üzerinde de duran huizinga bunu bireyciliğe bağlamıştır.
