tuzla- bostancı otobüsüdür. her sabah 8i 10 geçe biner pendik'e giderim. giderim gitmesine ama yolda yaşadıklarımı bir ben birde otobüstekiler bilir.
artık binince oturmak gibi bir derdiniz olmaz bir süre sonra ayakta, sabit tutunacak bir yer bulayım yeter, dersiniz. kaynarca'da o kadar uzun süre kalır ve dolaşır ki mide bulantısından, sıkıntıdan çığlık atıp ağlamak istersiniz.
