hayat bir futbol maçına benzer öncelikle bu maça çıkmak için bir taktik belirleriz hep yada egomuz bizi kendini korumaya yani defansif oynamaya teşvik eder.
önce dinleriz egomuzu ama sonuç hep 1 puan olur yani ne ileri gideriz nede geri. bataklığa saplanırız binevi.
sonra süperego girer devreye hücüm etmemizi ofansif oynamamızı söyler. bu seferde ya pervasızca saldırırız. ya ofsayte düşeriz acemiliğimizden, yada kontra ataktan gol yeriz defansımızda geride bekleyen 2 tane sağlam arkadaşımız olmadığı için. devam ettikçe batar ve sonunda sözlük 6-0 yeniliriz. kadıköydeki galatasaray gibi.
sonrasında sözlük en büyük düşmanın yine sen olursun. bu hayata gol atamazsın sözlük hani sadri alışık diyor ya "bu da mı gol değil" değil sözlük bu da gol değil olmayacakta.
