hala hatırladığım ama neden hatırladığımı çözemediğim hadise. bir keresinde kaybolmuştum. annem kaptırmış artık nereye gittiyse kilosu daha ucuz olan zerzavatçının tezgahını arıyor besbelli ama "çocukum nerde, elimden tutmuyor, çocukum kayıb." diye de ahlının ucundan geçirivermez.ben dolanıyorum bakıyorum ediyorum. birden zank etti kafama. ulan annem yok? annem nerde ki acaba. lan kayboldum ben galiba. diye feryat figan ederiken yine bi zank sesi çınladı kafamda. dedim ki yahu , kiheh, ulen biliyom ki ben evin yolunu. pihehe. eve gideyim ben iyisi mi dedim. ilkokula yeni başlamıştım zahir. ya da başlamamış da olabilirim. orasını hatırlayamadım şimdi.
evin önünde kaldırıma oturdum bekledim. yarım saat sonra da aney gözüktü yolda. kadın da ne kadar sakindi ha. çoçukum kaybolmuş etmiş nerdedir acaba filan diye de telaşlanmış gibi bi hali de yoktu.
